اهمیت و ضرورت روانی و سادگی متن را در ارائه یک گزارش خوب بیان کنید. |
زبان آن ملتی رسا و بزرگ است كه دارای افكار خوب و بزرگ باشد. هر كلمه‌ای (مانند انسان و تمدنهای بشری) مراحل سهگانه «زادن»، «رشد» و «مرگ» را می‌گذراند و به عبارت بهتر زبان هم مثل لباس، خوی و طرز فكر انسان، پیوسته در تحوّل و انتقال است. یک «واژه»، هنگامی درست است كه بیشتر افراد به ویژه اهل لغت و ادب آن را درست بدانند و به كار گیرند.
آوردن حقایق، بی‌آنكه مبالغه شود: منظور از تنظیم هر نوع گزارش، رساندن پیام و بیان كردن حقایق و واقعیات است. در این رهگذر هر نوع مبالغه یا بیش و كم، خواننده را از هدف نویسنده دور می‌كند و پایه‌های اعتماد میان نویسنده و خواننده را سست میسازد. اگر در گزارش، مطالبی هست كه احساسات خواننده را برمیانگیزد امّا مبالغه‌ای در آن صورت نگرفته، چنین گزارشی منطقی و اطمینان‌بخش است اما اگر طبیعت گزارش، احساسبرانگیز نیست اما با تلاش دروغین نویسنده، این تحریف و كژی صورت گرفته و خواننده را تحت تأثیر قرار داده است، این گزارش، اساساً گزارش نیست زیرا در گزارش، سخن از مسئولیت است. گزارشی كه از آغاز تا پایان، روشن و ساده تنظیم شده باشد، عملاً بهترین تأثیر را در خواننده می‌گذارد. بدیهی است تلاش نویسنده گزارش در چگونگی پیوند كلمات، گزینش واژه‌ها، رعایت تقدُّم و تأخُّر مطالب، توجه به امر نشانه‌گذاری و سایر راهنماهای نگارش، وظیفه‌ای اجتناب‌ناپذیر است، ولی برانگیختن احساسات (اگر واقعی نباشد)، تمام تلاش نویسنده را خنثی و تباه میسازد و اعتماد خواننده را (كه در نتیجه گذشت زمان حاصل آمده است) از میان خواهد بُرد.